စာေတြ မေရးျဖစ္သလို ဟင္းလည္း အရင္ကေလာက္ မခ်က္ျဖစ္တာ ေတာ္ေတာ္ၾကာသြားတယ္။ ၾကာဆို ေရေတြစၾကီးေတာ့ ေရကသာ အိမ္ဘက္ေရာက္မလာတယ္.. ပထမ ၂-၃ပါတ္ေလာက္က အစားအေသာက္ ဝယ္ရတာေတြ အရမ္းကို ရွားပါးခက္ခဲသြားတာ။ ဆန္၊ ၾကက္ဥ၊ ေခါက္ဆြဲနဲ႔ အာလူးေၾကာ္ေတြကို ၂ပါတ္စာေလာက္ ဝယ္ထားျပီး အဲ့ဒါေတြက အထားခံတဲ့ အစာေတြဆိုေတာ့ ေရၾကီးခဲ့ရင္ အဲ့ဒါေတြနဲ႔ အသက္ဆက္ရမယ္ဆိုျပီး ဝယ္ထားလိုက္တာ။ ဒါေတာင္ လြယ္လြယ္ကူကူ ေပါေပါမ်ားမ်ား ဝယ္လို႔ မရဘူး။ အိမ္နားက စူပါမားကတ္မွာ ဝယ္မရလို႔ ကားစီးသြားရတဲ့ ေနာက္စူပါတစ္ခုကို မနက္ပိုင္း ၉-၁၀နာရီေလာက္ ေစာေစာသြားဝယ္မွ ပစၥည္းျပန္ျဖည့္ျပီးခါစမို႔ ဝယ္လို႔ရတာ.. ညေနဘက္မ်ားသြားလို႔ကေတာ့ ဘာမွ သိပ္မရွိေတာ့ဘူး။ ေနာက္ ေရၾကီးလို႔ မီးျပတ္ခဲ့ရင္စားဖို႔ဆိုျပီး ဟင္းနည္းနည္းခ်က္ထားလိုက္ပါတယ္။ဒီလိုနဲ႔ ၁ပါတ္ျပီး ၁ပါတ္သာၾကာသြားတယ္.. အစာေတြလည္း ဝယ္စုထားလိုက္၊ စားလို႔ကုန္သြားလိုက္၊ ျပန္ျဖည့္လိုက္သာ ျဖစ္သြားတယ္.. ေရကေတာ့ ခုထိ ေရာက္မလာပါဘူး။
ဘန္ေကာက္ပို႔စ္ထဲမွာ ေရးထားတာ တစ္ခ်ဳိ႕လူေတြက ေရၾကီးေတာ့ ပစၥည္းေတြေတာ့ ေစ်းတက္ေတာ့မွာပဲဆိုျပီး အမ်ားၾကီးကို ဝယ္သိမ္းထားတာ.. သတင္းေရးသူက စူပါတစ္ခုမွာ ေစ်းဝယ္သူ အမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္က ဖုန္းနဲ႔ သူ႔မိတ္ေဆြကို ပစၥည္းေတြ ဝယ္သိမ္းထားဖို႔၊ သူဆို ကေလးႏို႔မႈန္႔ေတြကို တစ္ႏွစ္စာေလာက္ ဝယ္သိမ္းထားလိုက္ျပီျဖစ္ေၾကာင္း၊ ခုလည္း ရသေလာက္ ထပ္လာဝယ္တာျဖစ္ေၾကာင္း၊ ေနာင္ဆို ေစ်းေတြတက္၊ ပစၥည္းေတြျပတ္ျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း လွမ္းေျပာေနတာကို ၾကဳံရတယ္ ေျပာပါတယ္။ ကိုယ္လိုတဲ့ပစၥည္းက သူမ်ားလည္း လိုမွာပဲ.. ဒုကၡေရာက္ခ်ိန္မွာ မွ်မွ်တတ လိုသေလာက္ေလးပဲ ဝယ္မယ္ဆိုတဲ့ စိတ္မရွိၾကတာမ်ားလို႔လည္း ပစၥည္းျပတ္တာေတြ အဲ့ေလာက္ျမန္သြားတာျဖစ္မွာ။ ႐ုပ္ဝတၱဳေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ တိုးတက္တိုးတက္၊ စိတ္ဓါတ္က လိုက္ပါမလာတာ စိတ္မေကာင္းစရာပါပဲ။
ေရၾကီးတဲ့အထဲမွာ မပါေပမယ့္ ေရေဘးဒုကၡက ျခင္ေတြ၊ ပိုးေကာင္ေတြအေနနဲ႔ ေရာက္လာပါတယ္။ တစ္ရက္၊ တစ္ရက္ ညေန ၆နာရီေလာက္မွာမွ တံခါးေတြ၊ ျပတင္းေပါက္ေတြကို အကုန္မပိတ္လို႔ကေတာ့ ျခင္ေတြ၊ ပိုးေကာင္ေတြ ဝင္လာလိုက္တာ နံရံအျဖဴမွာ မည္းမည္းလႈပ္ေနေအာင္ကို မ်ားတာ.. ေၾကာက္စရာေတာင္ ေကာင္းတယ္။ အစက သတိမထားမိခင္မွာ ျခင္ေတြ အမ်ားၾကီးဝင္လာေတာ့ စပေရးမႈတ္ျပီး အခန္းကို ပိတ္ခဲ့၊ အျပင္ခဏထြက္၊ မိနစ္၂၀-၃၀ေလာက္မွျပန္လာေတာ့ ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ ျခင္ေတြ၊ ပိုးေကာင္ေတြက အတုံးအရုံးပဲ.. ဘယ္ေလာက္မ်ား မ်ားသလဲ သိခ်င္တာနဲ႔ ေရၾကည့္ေတာ့ ၂၅၀-၃၀၀ေလာက္ရွိတယ္။ ဒီအတိုင္းသာ ထားမိလို႔ကေတာ့ အပ္ခ်ဳပ္စက္ထဲ ထည့္အခ်ဳပ္ခံရသလိုကို ျဖစ္မွာ။
ေရၾကီးမယ္ဆိုျပီး သတင္းစၾကီးတုန္းက လန္႔ဖ်န္႔ျပီး ညေနမွာ ေစ်းဝယ္ျပီး မနက္၁နာရီခြဲ၊ ၂နာရီေလာက္အထိ ျပင္ဆင္ခ်က္ျပဳတ္ခဲ့တဲ့ ေရၾကီးဟင္းေတြပါ။
ၾကက္ေၾကာ္ - ၾကက္သားကို ဆား၊ ဆႏြင္း ပါေလ႐ုံ၊ အခ်ဳိမႈန္႔၊ င႐ုတ္ေကာင္းမႈန္႔တိုနဲ႔ နယ္ႏွပ္ထားျပီး ေၾကာ္ထားတာပါ။ သိပ္မာသြားမွာစိုးလို႔ ၾကြပ္ေနေအာင္မေၾကာ္ဘဲ အသားတင္းျပီး အတြင္း၊ အျပင္က်က္႐ုံပဲ ေၾကာ္လုိက္ပါတယ္။
အာလူးသီး၊ ၾကက္သားေၾကာ္ - ၾကက္သားကို ခပ္ေသးေသးတုံးျပီး ဆား၊ ဆႏြင္း၊ အခ်ိဳမႈန္႔ သင့္႐ုံနဲ႔ နယ္ထားပါတယ္။ အာလူးေတြကိုလည္း ၾကက္သားလိုပဲ ခပ္ေသးေသးတုံးျပီး ဆား၊ ဆႏြင္း၊ အခ်ဳိမႈန္႔ သင့္႐ုံနဲ႔ နယ္ထားပါတယ္။ ဆီအိုးတည္ျပီး ဆီပူေတာ့ ၾကက္သားေတြထည့္လုံး၊ အာလူးသီးထည့္ ေမႊ၊ ေရသင့္႐ုံထည့္ျပီး ေရခန္း လုံးခ်က္ ခ်က္လိုက္ပါတယ္။ ေရခန္းခါနီးမွာ မဆလာတစ္ထုပ္ထည့္၊ ေမႊျပီး မီးပိတ္ထားလိုက္ပါတယ္။
အရင္က ဟင္းခ်က္ရင္ မဆလာထည့့့္ခ်က္ေလ့ သိပ္မရွိေတာ့ အစ္မက မဆလာမၾကိဳက္တာကို သတိမထားမိလိုက္ဘူး။ အဲ့လိုနဲ႔ တစ္ေယာက္ထဲလည္း စားမကုန္၊ ေနာက္ပိုင္းမွာ ပုံစံေျပာင္းျပီး သီးစုံ ဘဲဥ ခ်ဥ္ဟင္းခ်က္တာလည္းမကုန္နဲ၊႔ ၾကာသြားျပီး သြန္ပစ္လိုက္ရတဲ့စခန္းကို ေရာက္သြားတဲ့ ဟင္းေလးပါ။
ၾကက္ဥျပဳတ္
ဒါကေတာ့ ေရၾကီးလို႔ မီးျပတ္ရင္ ဒီအတိုင္း မသိုးဟင္းအျဖစ္စားဖို႔ ျပဳတ္ထားတဲ့ ၾကက္ဥေတြထဲက တစ္ခ်ိဳ႕ပါ။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ၾကက္ဥေတြက ဝယ္မရေလာက္ေအာင္ ရွားသြားျပီး၊ ဝယ္လို႔ရျပန္ေတာ့ အရမ္းကို ေသးတဲ့ ၾကက္ဥေတြ၊ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ေသးလဲဆိုတာ မွန္းၾကည့္လို႔ ရေအာင္ မနက္စာ ေပါင္မုန္႔နဲ႔စားဖို႔ ေၾကာ္ထားတဲ့ ၾကက္ဥေၾကာ္ပုံေလးပါ ထည့္လိုက္ပါတယ္။ ပုံမွန္က တစ္ေယာက္ တစ္လုံးေၾကာ္ရင္ မနက္စာစားလို႔ရျပီ။ အခုေတာ့ ေသးလြန္းလို႔ ၂လုံးစီေၾကာ္မွ ရတယ္။
အခ်ဳိပြဲ သလဲသီး
No comments:
Post a Comment